Ervaringen Start Running

De aanhouder wint!

Of ik ooit een hardloper in hart en nieren zal worden dat betwijfel ik, maar met mijn lidmaatschap bij de Springbokken heb ik er wél plezier in gekregen.
Nu we wereldwijd met een pandemie te maken hebben en de voordelen van een gezonde leefstijl veelvuldig uitgemeten worden in de media was ik extra gemotiveerd om in beweging te komen en te blijven. Hardlopen is een sport die gemakkelijk in te passen is in de agenda en kan eigenlijk altijd doorgaan. Alleen als het heel hard regent dan twijfel ik nog weleens of ik wel moet gaan. Maar als ik dan toch ga ben ik achteraf blij dat ik gegaan ben. Vaak blijkt het dan toch wel weer mee te vallen met die  regen.
Na vier keer, jawel de aanhouder wint, meegedaan te hebben aan de “Start to Run” loop ik nu een paar keer per week mijn rondjes van gemiddeld 6 km. En wat ben ik daar trots op! Het is heerlijk om dit in groepsverband te doen. Wat mij van het begin af aan opviel bij de looptrainingen was dat iedere sportieve bijdrage ertoe doet. Of je nu de korte trainingsrondes loopt of aan het trainen bent voor de (halve) marathon. De trainers praten je moed in en voor ieder loopniveau is er een geschikt loopprogramma. Wellicht heb je ons al wel eens gespot in het dorp. De Springbokken zijn te herkennen aan de felgeel gekleurde shirts.
Miranda, een enthousiaste Springbok

Clemens

Als verse Springbok is mij gevraagd een stukje te schrijven over mijn “Start Running” ervaring.
Laat ik eerst maar beginnen met een bekentenis; wat sporten betreft ben ik een zogenaamde “achteraf genieter”, vooraf moet ik me er vaak toe zetten om te gaan.
Om te voorkomen dat mijn zoveelste hardlooppoging al na korte tijd zou stranden ben ik in groepsverband begonnen met hardlopen bij de Springbokken, een beetje sociale druk doet wonderen!
Onder de deskundige leiding van Niekol begonnen we met ongeveer 15 deelnemers aan “Start Running”. Eerste les: wandelen, rekken en strekken met aan het einde van de les een kort stukje rennen, huiswerk mee: d.w.z. op donderdag of vrijdag oefeningen doen om de maandag erop weer een stapje verder te kunnen gaan. Iedere volgende les werd de lat ietsje hoger gelegd en werden de loopjes steeds wat langer. Onze conditie ging er merkbaar op vooruit en daarmee groeide ook het plezier in het hardlopen.
Inmiddels is deze beginnerscursus afgesloten met de zogeheten “Buddyloop” en hebben alle deelnemers een flinke stap gemaakt in hun loopconditie waardoor ze nu kunnen instromen in de reguliere loopgroep. Het lopen in groepsverband is mij goed bevallen, het is leuk om elkaar tep ushen, een gezamenlijk doel te hebben en daar als groep naartoe te werken.
Voor mij alle reden om door te gaan als “Springbok 2.0”!
Clemens

Sandra

Het zat al een tijdje in mijn hoofd. En om mijn eigen moed kracht bij te zetten, had ik het ook al hardop uitgesproken in mijn omgeving. Dan kon ik niet meer terug, ik wilde weer beginnen met hardlopen! Dit keer koos ik voor Start Running bij de Springbokken. Drie jaar geleden heb ik in mijn eentje aan de hand van een hardloop-app langzaam toe getraind naar de vijf kilometer van de Marikenloop. Een maal over de streep destijds in Nijmegen heb ik het hardlopen aan de wilgen gehangen. Terug naar mijn wekelijkse avondje volleybal. Dat was genoeg.
Maar een beetje ballen doet toch weinig voor de conditie en nu het lijf last krijgt van ouder en zwaarder worden, wilde ik daar weer wat aan doen. Op een feestje hoorde een vriendin van mijn gezonde ambitie en besloot met me mee te gaan. Gezellig! Al bleek de groep die in deze nazomer 2018 onder de bezielende leiding van Niekol aan de eerste kilometer startte, sowieso wel in voor een grapje. En dat, maakte het naast de duidelijke en goed opgebouwde trainingen alleen maar leuker.Zeker als we daarbij ook nog eens ongezouten feedback kregen van onze ‘toeschouwers’ op het terrein van Zonhove, waar we de eerste trainingen hadden.
Aan de hand van oefeningen en snelle loopjes leerde Niekol ons technisch goed te lopen. Evenwicht,balans, spieren aanspannen, armen gebruiken. Daarnaast in de duurloop steeds een stapje langer en verder. Nou ja, stapje voor de mensen die al eerder hebben gelopen of die gemakkelijk lopen.Stappen voor mensen die er meer moeite mee hebben, zoals ik. Waar ik me kon verheugen op de oefeningen, warming up én cooling down, bleef ik tegen het lopen elke keer toch wel een beetje opzien. Maar de steun van Niekol en de groep was wel altijd motiverend om niet zo maar op te geven. Verder waren de duidelijke uitleg, de uitgebreide informatie die we kregen en de huiswerkoefeningen ook stimulerend. Ik voelde al snel dat het beter ging, ik lichter liep en het snel langer kon volhouden.
Een onverwachte pijnscheut in mijn achillespees maakte dat ik de trainingsopbouw niet kon volhouden. Wat baalde ik daar enorm van. Ging het net zo lekker vooruit en dan dit?! Ik heb het nog wel geprobeerd, maar tempo was te hoog en de afstanden te lang om aan te blijven haken. Helaas dus de afsluitende Buddyoop aan het einde van de cyclus niet mee kunnen doen. Omdat ook het lijf van mijn loopmaatje haar in de steek liet (om een heel andere reden overigens), is één ding zeker. In maart 2019 melden we ons opnieuw aan voor de Start Running! Die medaille gaan we halen, Niekol. Punt.
Sandra

Comments are closed.